دیالکتیک

تحلیل نتایج انتخابات یازدهم ریاست جمهوری :  کاسپاروف هم مات شد !!!!
 

انتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری که با حضور حماسی مردم ایران از ساعت 8 صبح روز جمعه 24 خرداد آغاز شد و تا ساعت 23 همان روز ادامه داشت ، در پایان نتایج جالبی به همراه داشت و آن کسب اکثریت قابل توجه آراء توسط نامزد اصلاح طلبان بود که نه تنها تحلیلگران داخلی را مبهوت کرد بلکه جریان اپوزیسیون خارج نشین و تحلیلگران بین المللی را نیز دچار حیرت کرد . حال می خواهیم به بررسی این رویداد سیاسی بپردازیم :

بر اساس اعلام مصطفی محمد نجار وزیر کشور حسن روحانی با 18 میلیون و 613 هزار و 329 رای از 35 میلیون و 458 هزار و 747 رای صحیح به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم معرفی شد.

اول این نکته را بگویم که نه تنها بنده بلکه هیچ تحلیلگر زبده دیگری نمی توانست چنین فاصله اختلافی را بین آراء تک نامزد اصلاح طلبان یعنی حسن روحانی و دیگر نامزدهای دارای شانس پیروزی مثل محمد باقر قالیباف و سعید جلیلی و محسن رضایی را حدس بزند . خوشبینانه ترین تحلیلگران اپوزیسیون و آنهایی که طرفدار جریان میانه بودند در بهترین حالت ممکن یک اختلاف حداکثر 15 درصدی برای نامزد اصلاح طلبان قائل بودند .

حال در این بین چه شده که چنین اختلافی را شاهدیم ؛ آیا ائتلاف و کناره گیری محمد رضا عارف ، تکسر و چند شعبه شدن اصولگرایان ، پروپاگاندای رسانه های بیگانه یا دلایلی دیگر باعث اقبال عمومی مردم به نامزد اصلاحات شده است .

آنچه که بنده را در این بین دچار حیرت کرده رای بالای نامزد اصلاحات نیست زیرا چنین آرایی به صورت خاموش برای اصلاح طلبان قابل تصور بود ، ولی بنده روحانی را نامزدی نمیدیم که چنان توانایی داشته باشد تا بتواند آراء خاموش و رمیده اطلاح طلبان را به صحنه بیاورد در واقع اصلاح طلبان برای به صحنه کشاندن تمام پتانسیل خود به یک نفر در حد موسوی سال 88 نیاز داشتند ، با این حال گفتم شاید عارف بتواند با کاریزمای خود و همچنین عملکرد تهاجمی خود به اصولگرایان و دولت در مناظرات تلویزیونی حداکثر 60 درصد ظرفیت خاموش اصلاح طلبان را به صحنه بیاورد ولی با کناره گیری عارف آن فرض هم منتفی شد .

نکته دیگری که تعجب مرا بر انگیخت آراء کم محمد باقر قالیباف بود  ، قالیباف که در انتخابات سال  1384  توانسته بود  بیش  از 4 میلیون رای را به خود اختصاص دهد چرا نتوانست در این دوره حتی صلابت آراء گذشته خود را تکرار کند ، اگه فرض را بر این بگذاریم که قضیه کوی دانشگاه باعث مخدوش شدن چهره قالیباف و کاهش اقبال مردم به وی شده سال 84 که این بحث داغتر بود چرا گریبان او را نگرفت ؟  قالیباف در این دوره شهردار تهران بود و بنا به گفته اکثر تهرانی ها نامزد مورد نظر آنها بود چرا آراء او  اینقدر پایین شد؟ اصلاً از شما می پرسم قالیباف شهردار تهران سال 92 با قالیباف سال 84 که برای معرفی خود از برنامه صندلی داغ مدد جسته بود قابل مقایسه هست ؟!

البته تعداد آراء سعید جلیلی و اصولگرایان سنتی نیز قابل بحث است آنها حتی نتوانستند نصف نامزد اصلاح طلبان رای جمع کنند در صورتی که بر طبق آمار ها حداقل اختصاص 40 درصد مجموع آراء به طیف اصولگرایان قابل تصور بود .
 

آنچه جدای از عوامل گفته شده میتواند سهم قبل توجهی در نتایج عجیب انتخابات این دوره داشته باشد ، سایه سنگین پروپاگاندای رسانه های غربی بر این انتخابات است ، زیرا با وجود افزایش تعداد ریسیور های امواج ماهواره ای در بین مردم میتوان بر روی تاثیر این عامل نیز توجه داشت . پروپاگاندا  در لغت به معنای تبلیغات است و در معنای اصطلاحی عبارت است از کوشش برای ترویج نظرات خاص سیاسی از طریق بیان واقعیات با گزارش‌های غیر واقعی به قصد تأثیرگذاشتن بر ذهن مخاطب و ترغیب وی به رفتاری خاص. هدف اصلی این عمل جهت‌دهی افکار عمومی و القاء اندیشه‌ها و افکار خاص و مقبولیت بخشی عملکردها در نزد توده‌های مردم و افکار جهانیان است . این رسانه ها با محور قرار دادن شرایط اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم و تعمیم آن به عدم رابطه ایران با کشور های غربی بر روی نامزدی تاکید داشتند تا شرایط مذاکره و گفتگو با غرب را مهیا کند .

به نظر شما دلیل اصلی پیشی گرفتن اصلاح طلبان در این انتخابات چه بود ؟