^{انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران و شوراهای شهر از صبح امروز جمعه 29 اردیبهشت 1396 در سراسر کشور آغاز گردید . در این دوره از انتخابات دو نکته بسیار مورد توجه قرار گرفت . نکته اول رد صلاحیت گسترده کاندیداهای ثبت نام کننده در انتخابات ریاست جمهوری از سوی شورای نگهبان بود که از بین 1636 نفر ثبت نام کننده برای نامزدی ریاست جمهوری تنها 6 نفر مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفتند . این چنین رد صلاحیتی در ادوار انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران بی نظیر بوده است . جدای از اینکه ضعف در قوانین باعث ثبت نام عده کثیری برای نامزدی انتخابات می شود . رفتار های سلیقه ای سازمان های مسئول جهت تایید صلاحیت نیز باعث به وجود آمدن دلزدگی های جناحی و اجتماعی از ساختار ارزیابی کننده صلاحیت نامزدها گردیده است . به عنوان نمونه تایید صلاحیت نشدن رئیس جمهور گذشته و همچنین بسیاری از مسئولین بلند پایه دولت های ادوار گذشته همگان را دچار بهت و حیرت کرده بود . این چنین وضعیتی جای آن دارد که نظام برای اصلاح قانون شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و یا ساختار ارزیابی کننده اقدامی جدی صورت دهد زیرا ادامه چنین روندی باعث آسیب رسیدن به وجهه ساختار انتخاباتی نظام در بین ملت و افکار عمومی جهانی می گردد . در ادامه آمار ثبت نام کنندگان برای دوازده دوره انتخابات ریاست جمهوری گذشته به همراه سهم درصد تایید شدگان نهایی از سوی شورای نگهبان در هر دوره را خواهید دید . لازم به ذکر است که شورای نگهبان از دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری یعنی مرداد ماه 1360 وظیفه تایید صلاحیت نامزدها را بر عهده داشته است .}

^{نکته دیگر که در این دوره از انتخابات برجسته بود حضور کاندیداهای پوششی بود که با هدف مقابله با هجمه رقبای دولت در مناظرات و میتینگ های تبلیغاتی سازماندهی شده بودند . به عنوان نمونه آقایان جهانگیری و هاشمی طبا به عنوان کاندیداهای پوششی دولت مستقر بودند . وجود این کاندیداهای پوششی باعث شد تا رقبای دکتر روحانی در جهت مقابله با وی دست به ائتلاف بزنند و طیف اصولگرایان مدرن با نامزدی قالیباف در پایان به نفع طیف اصولگرایان سنتی با نامزدی رئیسی کنار بروند . دولت روحانی نیز که خود قبل از انتخابات 1392 در طیف اصولگرایان مدرن جای میگرفت سعی نمود با توجه به خلع به وجود آمده از عدم حضور اصلاح طلبان در میدان انتخابات پس از سال 1388 با بیرق اصلاح طلبی وارد میدان شود و بتواند از میراث به جا مانده از اصلاح طلبان و آرای خاموش آنها در انتخابات 1392 از رقبای خود پیشی گرفته و پیروز انتخابات شود . هر چند که پیروزی وی بر طبق آمار در دور اول انتخابات سال 1392 بعید می نمود .} 

^{روحانی در این دوره سعی نمود خود را یک اصلاح طلب واقعی نشان دهد و با هجمه به رئیسی و قالیباف و عملکرد آنها در ادوار گذشته جای پای خود را در طیف اصلاح طلبان قوی کند . اصلاح طلبان که پس از قائله انتخابات 1388 حضور در عرصه سیاسی کشور را رویایی در دور دست می دیدند . توانستند با روحانی دوباره وارد عرصه سیاسی کشور شوند .و خواسته های خود را از زبان او مطرح کنند . هر چند که خود روحانی نیز می داند که به طیف اصلاح طلبان تعلق ندارد و انجام خواسته های آنان برایش امکان پذیر نیست ولی سعی می کند برای جذب آرای آنان نیز که شده بر خواسته های بر زمین مانده اصلاح طلبان تاکید کند . اصلاح طلبان نیز بر اساس سیاست دیو و دلبر در این دوره به روحانی رای دادند هر چند که می دانند روحانی کاندیدای ایده آل آنان نیست .}

چه کسی پیروز این دوره از انتخابات خواهد شد ؟

^{به نظر من با توجه به ارزیابی از شرایط محیط داخلی و بین الملل در این دوره نامزدی که تمایلات اصولگرایی داشته باشد شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات دارد . و با توجه به کناره گیری  قالیباف به نفع نامزد اصولگرایان سنتی می توان شانس رئیسی را در این دوره بیشتر از روحانی ارزیابی کرد . هر چند که بر طبق آمارها روحانی شانس دارد که آرای طبقه متوسط جدید را به سوی خود بکشاند ، ولی تجربه های گذشته نشان داد که آمارها در اتاق های فکر جور دیگری رقم میخورند !. کناره گیری قالیباف یک اشتباه بود زیرا رای طبقه متوسط جدید به سمت تفکر مدرن گرایش دارد و قالیباف میتوانست با ماندن در انتخابات جلوی ریزش آرا  این طبقه به صندوق روحانی را بگیرد. بنابراین بیشترین آرا در پایتخت به نفع روحانی رقم خواهد خورد زیرا تفکر مدرن در بین مردم پایتخت جایگاه ویژه ای دارد و نامزد سنتی نمی تواند آرا مردم تهران را به خود جلب کند . و این اشتباه قالیباف باعث خواهد شد که روحانی رای به مراتب بیشتری نسبت به ادوار گذشته اصلاح طلبان در تهران کسب کند .}

 ^{شاید روحانی رئیس جمهور تهران شود !!! ، ولی در نهایت در کشور رئیسی آراء بیشتری به دست خواهد آورد . زیرا روحانی به مهمترین وعده چهار سال قبل خود یعنی بهبود وضع معیشت مردم توجه چندانی نکرد و همین امر باعث خواهد شد که در اکثر استان های با محرومیت بالا شانس نامزد اصولگرایان برای کسب رای بیشتر از روحانی باشد. از طرف دیگر روحانی در این دوره سعی کرد ژست اصلاح طلبی بگیرد و تمرکز خود را بر روی آرا خاموش اصلاح طلبان متمرکز کند و برای کسب رضایت رای دهندگان اصلاح طلب مدام صحبت از آرمان های دمکراتیک کند در حالی که شاید کمتر از ده درصد مردم ایران اولویت اولشان دمکراسی به آن معنا که روحانی و بالای شهر نشینان تهران ترجمه می کنند باشد. روحانی یادش رفته چهار سال پیش این وعده های اقتصادی او بود که کفه ترازو را به نفعش سنگین کرد نه شعارهای دمکراتیک ، متاسفانه روحانی در این دوره فراموش کرد که اولویت اول بیش از 80 درصد مردم جامعه بهبود وضعیت معیشت و رفع بیکاری و فقر است . دقیقا بر همین اساس است که اجماع قالیباف و رئیسی می تواند در اکثر استان ها محروم رای  طبقه متوسط و پایین را به  سمت رئیسی بکشاند . مطمعنا در این دوره وضعیت آراء در شش شهری که روحانی در دوره قبل بیشترین تعداد آرا را از آنجا کسب کرده بود به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد .} 

^{دلیل دیگری که آمدن نامزد اصولگرا را در این برهه توجیه می کند شرایط منطقه و جهان است ، علی رغم اینکه جمهوری اسلامی ایران در قضیه برجام سعی کرد نرمش نشان دهد و با دشمنان قسم خورده خود به مذاکره و گفتگو بپردازد . ولی متاسفانه طرف مقابل سعی کرد از این نرمش جمهوری اسلامی برای  نشان دادن قدرت خود بهره برداری کند و با روی کار آوردن چهره های مخالف و افراطی عقب نشینی تاکتیکی ایران را به مانند یک هنجار در چشم جهانیان جلوه دهد .هرچند که روحانی ماموریت خود را به خوبی انجام داد ولی طرف مقابل نشان داد که قابل اعتماد نیست .فردا نتیجه نهایی انتخابات ریاست جمهوری مشخص می گردد و می توان با اطمینان بیشتری به ارزیابی موقعیت ایران در منطقه و جهان در دوران ریاست جمهوری دوازدهم پرداخت .}