^{انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران و شوراهای شهر از صبح امروز جمعه 29 اردیبهشت 1396 در سراسر کشور آغاز گردید . در این دوره از انتخابات دو نکته بسیار مورد توجه قرار گرفت . نکته اول رد صلاحیت گسترده کاندیداهای ثبت نام کننده در انتخابات ریاست جمهوری از سوی شورای نگهبان بود که از بین 1636 نفر ثبت نام کننده برای نامزدی ریاست جمهوری تنها 6 نفر مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفتند . این چنین رد صلاحیتی در ادوار انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران بی نظیر بوده است . جدای از اینکه ضعف در قوانین باعث ثبت نام عده کثیری برای نامزدی انتخابات می شود . رفتار های سلیقه ای سازمان های مسئول جهت تایید صلاحیت نیز باعث به وجود آمدن دلزدگی های جناحی و اجتماعی از ساختار ارزیابی کننده صلاحیت نامزدها گردیده است . به عنوان نمونه تایید صلاحیت نشدن رئیس جمهور گذشته و همچنین بسیاری از مسئولین بلند پایه دولت های ادوار گذشته همگان را دچار بهت و حیرت کرده بود . این چنین وضعیتی جای آن دارد که نظام برای اصلاح قانون شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و یا ساختار ارزیابی کننده اقدامی جدی صورت دهد زیرا ادامه چنین روندی باعث آسیب رسیدن به وجهه ساختار انتخاباتی نظام در بین ملت و افکار عمومی جهانی می گردد . در ادامه آمار ثبت نام کنندگان برای دوازده دوره انتخابات ریاست جمهوری گذشته به همراه سهم درصد تایید شدگان نهایی از سوی شورای نگهبان در هر دوره را خواهید دید . لازم به ذکر است که شورای نگهبان از دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری یعنی مرداد ماه 1360 وظیفه تایید صلاحیت نامزدها را بر عهده داشته است .}

^{نکته دیگر که در این دوره از انتخابات برجسته بود حضور کاندیداهای پوششی بود که با هدف مقابله با هجمه رقبای دولت در مناظرات و میتینگ های تبلیغاتی سازماندهی شده بودند . به عنوان نمونه آقایان جهانگیری و هاشمی طبا به عنوان کاندیداهای پوششی دولت مستقر بودند . وجود این کاندیداهای پوششی باعث شد تا رقبای دکتر روحانی در جهت مقابله با وی دست به ائتلاف بزنند و طیف اصولگرایان مدرن با نامزدی قالیباف در پایان به نفع طیف اصولگرایان سنتی با نامزدی رئیسی کنار بروند . دولت روحانی نیز که خود قبل از انتخابات 1392 در طیف اصولگرایان مدرن جای میگرفت سعی نمود با توجه به خلع به وجود آمده از عدم حضور اصلاح طلبان در میدان انتخابات پس از سال 1388 با بیرق اصلاح طلبی وارد میدان شود و بتواند از میراث به جا مانده از اصلاح طلبان و آرای خاموش آنها در انتخابات 1392 از رقبای خود پیشی گرفته و پیروز انتخابات شود . هر چند که پیروزی وی بر طبق آمار در دور اول انتخابات سال 1392 بعید می نمود .} 

^{روحانی در این دوره سعی نمود خود را یک اصلاح طلب واقعی نشان دهد و با هجمه به رئیسی و قالیباف و عملکرد آنها در ادوار گذشته جای پای خود را در طیف اصلاح طلبان قوی کند . اصلاح طلبان که پس از قائله انتخابات 1388 حضور در عرصه سیاسی کشور را رویایی در دور دست می دیدند . توانستند با روحانی دوباره وارد عرصه سیاسی کشور شوند .و خواسته های خود را از زبان او مطرح کنند . هر چند که خود روحانی نیز می داند که به طیف اصلاح طلبان تعلق ندارد و انجام خواسته های آنان برایش امکان پذیر نیست ولی سعی می کند برای جذب آرای آنان نیز که شده بر خواسته های بر زمین مانده اصلاح طلبان تاکید کند . اصلاح طلبان نیز بر اساس سیاست دیو و دلبر در این دوره به روحانی رای دادند هر چند که می دانند روحانی کاندیدای ایده آل آنان نیست .}

 

چه کسی پیروز این دوره از انتخابات خواهد شد ؟

^{به نظر من با توجه به ارزیابی از شرایط محیط داخلی و بین الملل در این دوره نامزدی که تمایلات اصولگرایی داشته باشد شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات دارد . و با توجه به کناره گیری  قالیباف به نفع نامزد اصولگرایان سنتی می توان شانس رئیسی را در این دوره بیشتر از روحانی ارزیابی کرد . هر چند که بر طبق آمارها روحانی شانس دارد که آرای طبقه متوسط جدید را به سوی خود بکشاند ، ولی تجربه های گذشته نشان داد که آمارها در اتاق های فکر جور دیگری رقم میخورند !. کناره گیری قالیباف یک اشتباه بود زیرا رای طبقه متوسط جدید به سمت تفکر مدرن گرایش دارد و قالیباف میتوانست با ماندن در انتخابات جلوی ریزش آرا  این طبقه به صندوق روحانی را بگیرد. بنابراین بیشترین آرا در پایتخت به نفع روحانی رقم خواهد خورد زیرا تفکر مدرن در بین مردم پایتخت جایگاه ویژه ای دارد و نامزد سنتی نمی تواند آرا مردم تهران را به خود جلب کند . و این اشتباه قالیباف باعث خواهد شد که روحانی رای به مراتب بیشتری نسبت به ادوار گذشته اصلاح طلبان در تهران کسب کند .}

 

 ^{شاید روحانی رئیس جمهور تهران شود !!! ، ولی در نهایت در کشور رئیسی آراء بیشتری به دست خواهد آورد . زیرا روحانی به مهمترین وعده چهار سال قبل خود یعنی بهبود وضع معیشت مردم توجه چندانی نکرد و همین امر باعث خواهد شد که در اکثر استان های با محرومیت بالا شانس نامزد اصولگرایان برای کسب رای بیشتر از روحانی باشد. از طرف دیگر روحانی در این دوره سعی کرد ژست اصلاح طلبی بگیرد و تمرکز خود را بر روی آرا خاموش اصلاح طلبان متمرکز کند و برای کسب رضایت رای دهندگان اصلاح طلب مدام صحبت از آرمان های دمکراتیک کند در حالی که شاید کمتر از ده درصد مردم ایران اولویت اولشان دمکراسی به آن معنا که روحانی و بالای شهر نشینان تهران ترجمه می کنند باشد. روحانی یادش رفته چهار سال پیش این وعده های اقتصادی او بود که کفه ترازو را به نفعش سنگین کرد نه شعارهای دمکراتیک ، متاسفانه روحانی در این دوره فراموش کرد که اولویت اول بیش از 80 درصد مردم جامعه بهبود وضعیت معیشت و رفع بیکاری و فقر است . دقیقا بر همین اساس است که اجماع قالیباف و رئیسی می تواند در اکثر استان ها محروم رای  طبقه متوسط و پایین را به  سمت رئیسی بکشاند . مطمعنا در این دوره وضعیت آراء در شش شهری که روحانی در دوره قبل بیشترین تعداد آرا را از آنجا کسب کرده بود به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد .} 

 

^{دلیل دیگری که آمدن نامزد اصولگرا را در این برهه توجیه می کند شرایط منطقه و جهان است ، علی رغم اینکه جمهوری اسلامی ایران در قضیه برجام سعی کرد نرمش نشان دهد و با دشمنان قسم خورده خود به مذاکره و گفتگو بپردازد . ولی متاسفانه طرف مقابل سعی کرد از این نرمش جمهوری اسلامی برای  نشان دادن قدرت خود بهره برداری کند و با روی کار آوردن چهره های مخالف و افراطی عقب نشینی تاکتیکی ایران را به مانند یک هنجار در چشم جهانیان جلوه دهد .هرچند که روحانی ماموریت خود را به خوبی انجام داد ولی طرف مقابل نشان داد که قابل اعتماد نیست .فردا نتیجه نهایی انتخابات ریاست جمهوری مشخص می گردد و می توان با اطمینان بیشتری به ارزیابی موقعیت ایران در منطقه و جهان در دوران ریاست جمهوری دوازدهم پرداخت .} 

 

 

 

تحلیل نتایج انتخابات یازدهم ریاست جمهوری :  کاسپاروف هم مات شد !!!!
 

 

 

انتخابات دور یازدهم ریاست جمهوری که با حضور حماسی مردم ایران از ساعت 8 صبح روز جمعه 24 خرداد آغاز شد و تا ساعت 23 همان روز ادامه داشت ، در پایان نتایج جالبی به همراه داشت و آن کسب اکثریت قابل توجه آراء توسط نامزد اصلاح طلبان بود که نه تنها تحلیلگران داخلی را مبهوت کرد بلکه جریان اپوزیسیون خارج نشین و تحلیلگران بین المللی را نیز دچار حیرت کرد . حال می خواهیم به بررسی این رویداد سیاسی بپردازیم :

 

 

 

 

 

بر اساس اعلام مصطفی محمد نجار وزیر کشور حسن روحانی با 18 میلیون و 613 هزار و 329 رای از 35 میلیون و 458 هزار و 747 رای صحیح به عنوان رئیس جمهور منتخب مردم معرفی شد.

 

 

 

 

 

 

اول این نکته را بگویم که نه تنها بنده بلکه هیچ تحلیلگر زبده دیگری نمی توانست چنین فاصله اختلافی را بین آراء تک نامزد اصلاح طلبان یعنی حسن روحانی و دیگر نامزدهای دارای شانس پیروزی مثل محمد باقر قالیباف و سعید جلیلی و محسن رضایی را حدس بزند . خوشبینانه ترین تحلیلگران اپوزیسیون و آنهایی که طرفدار جریان میانه بودند در بهترین حالت ممکن یک اختلاف حداکثر 15 درصدی برای نامزد اصلاح طلبان قائل بودند .

حال در این بین چه شده که چنین اختلافی را شاهدیم ؛ آیا ائتلاف و کناره گیری محمد رضا عارف ، تکسر و چند شعبه شدن اصولگرایان ، پروپاگاندای رسانه های بیگانه یا دلایلی دیگر باعث اقبال عمومی مردم به نامزد اصلاحات شده است .

آنچه که بنده را در این بین دچار حیرت کرده رای بالای نامزد اصلاحات نیست زیرا چنین آرایی به صورت خاموش برای اصلاح طلبان قابل تصور بود ، ولی بنده روحانی را نامزدی نمیدیم که چنان توانایی داشته باشد تا بتواند آراء خاموش و رمیده اطلاح طلبان را به صحنه بیاورد در واقع اصلاح طلبان برای به صحنه کشاندن تمام پتانسیل خود به یک نفر در حد موسوی سال 88 نیاز داشتند ، با این حال گفتم شاید عارف بتواند با کاریزمای خود و همچنین عملکرد تهاجمی خود به اصولگرایان و دولت در مناظرات تلویزیونی حداکثر 60 درصد ظرفیت خاموش اصلاح طلبان را به صحنه بیاورد ولی با کناره گیری عارف آن فرض هم منتفی شد .

نکته دیگری که تعجب مرا بر انگیخت آراء کم محمد باقر قالیباف بود  ، قالیباف که در انتخابات سال  1384  توانسته بود  بیش  از 4 میلیون رای را به خود اختصاص دهد چرا نتوانست در این دوره حتی صلابت آراء گذشته خود را تکرار کند ، اگه فرض را بر این بگذاریم که قضیه کوی دانشگاه باعث مخدوش شدن چهره قالیباف و کاهش اقبال مردم به وی شده سال 84 که این بحث داغتر بود چرا گریبان او را نگرفت ؟  قالیباف در این دوره شهردار تهران بود و بنا به گفته اکثر تهرانی ها نامزد مورد نظر آنها بود چرا آراء او  اینقدر پایین شد؟ اصلاً از شما می پرسم قالیباف شهردار تهران سال 92 با قالیباف سال 84 که برای معرفی خود از برنامه صندلی داغ مدد جسته بود قابل مقایسه هست ؟!

البته تعداد آراء سعید جلیلی و اصولگرایان سنتی نیز قابل بحث است آنها حتی نتوانستند نصف نامزد اصلاح طلبان رای جمع کنند در صورتی که بر طبق آمار ها حداقل اختصاص 40 درصد مجموع آراء به طیف اصولگرایان قابل تصور بود .
 

آنچه جدای از عوامل گفته شده میتواند سهم قبل توجهی در نتایج عجیب انتخابات این دوره داشته باشد ، سایه سنگین پروپاگاندای رسانه های غربی بر این انتخابات است ، زیرا با وجود افزایش تعداد ریسیور های امواج ماهواره ای در بین مردم میتوان بر روی تاثیر این عامل نیز توجه داشت . پروپاگاندا  در لغت به معنای تبلیغات است و در معنای اصطلاحی عبارت است از کوشش برای ترویج نظرات خاص سیاسی از طریق بیان واقعیات با گزارش‌های غیر واقعی به قصد تأثیرگذاشتن بر ذهن مخاطب و ترغیب وی به رفتاری خاص. هدف اصلی این عمل جهت‌دهی افکار عمومی و القاء اندیشه‌ها و افکار خاص و مقبولیت بخشی عملکردها در نزد توده‌های مردم و افکار جهانیان است . این رسانه ها با محور قرار دادن شرایط اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم و تعمیم آن به عدم رابطه ایران با کشور های غربی بر روی نامزدی تاکید داشتند تا شرایط مذاکره و گفتگو با غرب را مهیا کند .

به نظر شما دلیل اصلی پیشی گرفتن اصلاح طلبان در این انتخابات چه بود ؟